مراحل کانفیگ روتر های میکروتیک
خرید روتر MikroTik به عنوان یک انتخاب خوب برای ارائه دهندگان خدمات اینترنت (ISP) است، زیرا این روترها از شبکه های خانگی پشتیبانی می کنند. اگر با این روترها آشنا باشید، ممکن است بدانید که آنها از پلت فرم سخت افزاری MikroTik RouterBOARD ساخته شده اند که از سیستم عامل MikroTik RouterOS تغذیه می کنند. اما در مورد نحوه کانفیگ روتر میکروتیک چه می کنید؟ در این مقاله ما می خواهیم به صورت کلی نحوه پیکربندی این روترها را شرح دهیم!
ابتدا Reset کردن روتر میکروتیک توضیح می دیم:
حال فرض می کنیم یک روتر خریداری کرده ایم و به هر دلیلی می خواهیم مجددا آن را راه اندزی کنیم. بنابراین می توانیم عملیات ریست کردن را بر روی مودم خود اعمال کنیم. قابل ذکر است عملیات ریست، باعث پاک شدن تنظیمات اولیه می شود و مودم به حالت اولیه خود باز می گردد.
در پشت روتر کابل های LAN، دکمه ریست و پاور را مشاهده می کنید. حال برای ریست کردن شما نیاز دارید تا با یک شی تیز و باریک ذر محل ریست قرار دهید و در همان حالت نگه دارید. در همین وضعیت که دو شاخه روتر را به برق می زنید، چراغ های PWR و ACT روشن خواهند شد. در مرحله بعد باید چند ثانیه صبر کنید تا چراغ ACT شروع به چشمک زدن کند و هنگامی که ثابت شد می توانید دکمه ریست را آزاد کنید. حال روتر شما دارای تنظیمات اولیه می باشد.
به این نکته توجه کنید موارد گفته شده برای روترهای سری ۷۰۰ و ۹۰۰ میکروتیک قابل اجرا است.
برای ایجاد کانفیگ روتر میکروتیک همانطور که در خود سایت میکروتیک توضیح داده شده چند روش وجود دارد:
ـ با استفاده از رابط خط فرمان (CLI) متصل شوید : CLI روشی مبتنی بر ترمینال است که می تواند از طریق Telnet ، SSH یا کابل سریال انجام شود.
ـ اتصال با استفاده از WebFig :WebFig یک رابط کاربری گرافیکی تحت وب است که به عنوان ابزار پیکربندی، نظارت و عیب یابی MikroTik RouterOS عمل می کند.
ـ با استفاده از WinBox متصل شوید: WinBox یک ابزار پیکربندی است که برای ویندوز طراحی شده است، اما می تواند در سیستم هایی دارای Linux و MacOS هم استفاده شود.
با وارد کردن آدرس IP روتر MikroTik، در مرورگر وب می توانید به هر یک از این ابزارها دسترسی پیدا کنید.
پیکربندی پیش فرض روتر MikroTik:
حالت پیش فرض کانفیگ روتر MikroTik شما، به نوع پلت فرم RouterBOARD بستگی دارد. در این حالت می توانید پیکربندی پیش فرض سیستم را اجرا کنید تا ببینید کدام تنظیمات پیش فرض روی دستگاه MikroTik شما اعمال می شود.
کانفیگ روتر میکروتیک:
کلیه روترهای میکروتیک با آدرس IP زیر و همچنین نام کاربری و رمزعبور پیش فرض پیکربندی شده اند:
IP address: 192.168.88.1/24 (ether1 port)
Username: admin
Password: (none)
همانطور که مشاهده می کنید، اولین مرحله که می خواهید هنگام اتصال در کانفیگ روتر میکروتیک ایجاد کنید، به روزرسانی اعتبار روتر از تنظیمات پیش فرض است. برای یادآوری، این کار باید برای هر روتری که در خانه خود متصل می کنید انجام شود. صرف نظر از اینکه رمزعبور از قبل تنظیم شده است یا هنوز تنظیم نشده است!
نتظیمات کاربری در روتر های میکروتیک:
گزینه تنظیمات کاربران به شما امکان می دهد که افرادی که در شبکه شما به روتر MikroTik دسترسی دارند را پیکربندی نمایید. به طور پیش فرض، تنها یک کاربر وجود دارد به نام Admin که دارای دسترسی کامل است. توصیه می شود بسته به نحوه تنظیم شبکه و با اختصاص در گروه های مناسب ، کاربران خود را ایجاد کنید.
تنظیمات دسترسی به اینترنت:
روترهای MikroTik گزینه های مختلف پیکربندی را برای اتصال به اینترنت فراهم می کنند:
ـ سرویس گیرنده DHCP: روتر MikroTik، آدرس IP در سمت WAN را از یک سرور DHCP دریافت می کند. این پیکربندی پیش فرض روتر MikroTik است و اگر توسط ISP پشتیبانی نشود، باید حذف شود. می توانید این کار را با دسترسی به تنظیمات مشتری DHCP روتر خود که در IP پیدا شده است، انجام دهید.
ـ IP استاتیک: روتر MikroTik یک آدرس IP ثابت در سمت WAN دریافت می کند. به صورت پیش فرض، روتر فقط آدرس شبکه محلی شما (LAN) را لیست می کند ، اما شما می توانید یک آدرس IP استاتیک جدید در تنظیمات پیکربندی Addresses روتر خود اضافه کنید.
یکی دیگر از پیکربندی های دسترسی به اینترنت که می خواهید بررسی کنید و در صورت لزوم تغییراتی در آن ایجاد کنید ، تنظیمات (Network Address Translation (NAT روتر شماست. شما می خواهید اطمینان حاصل کنید که NAT را فعال کرده اید تا LAN شما توسط ISP شما پوشانده شود.
Network Address Translation (NAT)
Network Address Translation یک استاندارد اینترنتی است که به میزبانان شبکه های محلی امکان استفاده از یک مجموعه آدرس IP برای ارتباطات داخلی و مجموعه دیگری از آدرس IP برای ارتباطات خارجی را می دهد. LAN ای که از NAT استفاده می کند به عنوان شبکه natted شناخته می شود. برای عملکرد NAT ، باید در هر شبکه natted یک درگاه NAT وجود داشته باشد. NAT gateway (روتر NAT) بازنویسی آدرس IP را در مسیر حرکت بسته از / به LAN انجام می دهد.
دو نوع NAT وجود دارد:
منبع NAT یا Srcnat: این نوع NAT روی بسته هایی که از یک شبکه ذاتی نشأت گرفته اند، انجام می شود. یک مسیریاب NAT هنگام عبور از روتر، آدرس منبع خصوصی یک بسته IP را با یک آدرس IP عمومی جدید جایگزین می کند.
مقصد NAT یا Dstnat: این نوع NAT روی بسته هایی که به شبکه natted هدایت می شوند ، انجام می شود. به طور ساده برای ساخت میزبان در یک شبکه خصوصی مورد استفاده قرار می گیرد تا از طریق اینترنت قابل دسترسی باشد. یک مسیریاب NAT که dstnat را اجرا می کند ، آدرس IP مقصد را هنگام بسته شدن از طریق روتر به سمت یک شبکه خصوصی، جایگزین می کند.
برخی از پروتکل های اینترنتی ممکن است در موقعیت هایی با NAT کار نکنند. سرویس هایی که نیاز به شروع اتصال TCP از خارج از شبکه خصوصی یا پروتکل هایی مانند UDP دارند، می توانند مختل شوند. علاوه بر این ، برخی از پروتکل ها ذاتاً با NAT سازگار نیستند، یک مثال پررنگ پروتکل AH از مجموعه IPsec است.
برای غلبه بر این محدودیت ها ، RouterOS شامل تعدادی به اصطلاح کمکی کننده NAT است که عبور از NAT را برای پروتکل های مختلف امکان پذیر می کند.
مقالات مرتبط
تمام راهکارهای جلوگیری از هک وای‌فای | آموزش جلوگیری از هک شدن مودم وای‌فای
